alweer bezoek!
Door: menm
Blijf op de hoogte en volg marleen en marina
28 Juni 2007 | Zuid-Afrika, Pretoria
WIJ ZULLEN PROBEREN JULLIE NIET MEER ZO TE VERWAARLOZEN DOOR AVONTUREN VOOR ONSZELF TE HOUDEN. HOPELIJK ZIJN JULLIE WEER EVEN ZOET MET DE VOLGENDE VERHAALTJES.
Dinsdag de 29e mei was de gelukkige dag. We gingen namelijk Marianneke en Wessel van het vliegveld halen!
Eerst moesten wij nog naar Home Affairs om een stickertje voor ons visum te halen. Een beetje lief lachen naar die ambtenaren en wachten en wachten en weer lief lachen en toen mochten we langer blijven. We zijn dus voorlopig nog niet terug, hihihi!
Wessel en Marianne hadden het allemaal nog erg spannend gemaakt. Marianne ging proberen om naar Afrika te komen op een ongeldig paspoort. Dus die moest even binnen een half uur een nooddocument verkrijgen!En dat zou waarschijnlijk niet gaan lukken.
Dat was verontrustend telefoontje nummer 1.
Marina kon Marleen nog kalmeren.
Toen het gelukt was werd er later vanuit Johannesburg weer gebeld. Ze waren van de vlucht afgeknikkerd want er was iets met de bagage…
Marina kon Marleen nog steeds kalmeren.
Toen we in PE zaten te wachten tot ze eindelijk kwamen… kon Marina Marleen niet meer kalmeren! Of kwam het door de cafeïne dat ze tegen het raam aan stond te springen bij arrivals?
Toen ze aankwamen zijn we na de nodige traantjes met z’n allen naar Jeffrey’s Bay gereden.
De volgende dag moesten wij voor het werk naar een opvanghuis in Graaf-Reinet, een paar honderd kilometer verderop! Een vermoeiende trip. Maar heel normaal in Afrika om zo ver te reizen. Eenmaal thuis hadden Wessel en Marianne een heerlijke Afrikaans-Hollandse braai voor ons klaargemaakt. Gezellig smullen dus!
Vrijdag zijn Marleen en Marianne en Wessel naar Seaview Lion Park geweest. Daar hadden ze ook babyleeuwtjes van drie weken oud! Zo lief! Maar die mochten we niet aanraken want die waren nog niet ingeënt. We hebben we mogen stoeien met de leeuwtjes van 7 maanden. Maar die hadden wel erg grote klauwen om mee te spelen..
’s Avonds hebben we gegeten bij Pepperstreet, een restaurant waar Marleen al maanden over zeurt. Die was zo blij met haar sushigerecht, net als Wessel. Marina gaat er niet meer heen…
Zaterdag hebben Marina en Marianne Marleen en Wessel naar het vliegveld gebracht (fijn hè, al die namen die met Mar- beginnen… om het makkelijk te houden..) Marina en Marianne zijn daarna naar Uitenhage gecrosst om haar geliefde weer te zien.
Dinsdag de 29e mei was de gelukkige dag. We gingen namelijk Marianneke en Wessel van het vliegveld halen!
Eerst moesten wij nog naar Home Affairs om een stickertje voor ons visum te halen. Een beetje lief lachen naar die ambtenaren en wachten en wachten en weer lief lachen en toen mochten we langer blijven. We zijn dus voorlopig nog niet terug, hihihi!
Wessel en Marianne hadden het allemaal nog erg spannend gemaakt. Marianne ging proberen om naar Afrika te komen op een ongeldig paspoort. Dus die moest even binnen een half uur een nooddocument verkrijgen!En dat zou waarschijnlijk niet gaan lukken.
Dat was verontrustend telefoontje nummer 1.
Marina kon Marleen nog kalmeren.
Toen het gelukt was werd er later vanuit Johannesburg weer gebeld. Ze waren van de vlucht afgeknikkerd want er was iets met de bagage…
Marina kon Marleen nog steeds kalmeren.
Toen we in PE zaten te wachten tot ze eindelijk kwamen… kon Marina Marleen niet meer kalmeren! Of kwam het door de cafeïne dat ze tegen het raam aan stond te springen bij arrivals?
Toen ze aankwamen zijn we na de nodige traantjes met z’n allen naar Jeffrey’s Bay gereden.
De volgende dag moesten wij voor het werk naar een opvanghuis in Graaf-Reinet, een paar honderd kilometer verderop! Een vermoeiende trip. Maar heel normaal in Afrika om zo ver te reizen. Eenmaal thuis hadden Wessel en Marianne een heerlijke Afrikaans-Hollandse braai voor ons klaargemaakt. Gezellig smullen dus!
Vrijdag zijn Marleen en Marianne en Wessel naar Seaview Lion Park geweest. Daar hadden ze ook babyleeuwtjes van drie weken oud! Zo lief! Maar die mochten we niet aanraken want die waren nog niet ingeënt. We hebben we mogen stoeien met de leeuwtjes van 7 maanden. Maar die hadden wel erg grote klauwen om mee te spelen..
’s Avonds hebben we gegeten bij Pepperstreet, een restaurant waar Marleen al maanden over zeurt. Die was zo blij met haar sushigerecht, net als Wessel. Marina gaat er niet meer heen…
Zaterdag hebben Marina en Marianne Marleen en Wessel naar het vliegveld gebracht (fijn hè, al die namen die met Mar- beginnen… om het makkelijk te houden..) Marina en Marianne zijn daarna naar Uitenhage gecrosst om haar geliefde weer te zien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
